زنگ زدن
عبارتی است که به اکسیداسیون آهن اطلاق میشود.
اکسیداسیون آهن
معمولاً از طریق واکنش با اکسیژنصورت میگیرد
اما نوعهای دیگری از زنگ زدن وجود دارد که
حاصل واکنش آهن و کلر است که به آن زنگ سبز میگویند.
زنگ آهن شامل:
هیدرات آهن(III)اکسید
وFe2O3·nH2O
آهن (III) اکسید.هیدرواکسید
FeO(OH), Fe(OH)3).
با دادن زمان کافی تمام آهن به زنگ آهن تبدیل شده و فرو میریزد.
زنگ به خوردگی آهن و آلیاژهای آن اطلاق میشود
و اگرچه اکسیداسیون برای فلزهای دیگر نیز رخ میدهد
اما به عنوان زنگ شناخته نمیشود.
همانطور که در بالا اشاره شد
زنگزدگی، نتیجه انجام واکنشهای شیمیایی
در آهن در حضور دو ماده آب و اکسیژن است که
منجر به ایجاد اکسید قرمزرنگی در سطح آن میشود.
فرآیند زنگزدگی یک واکنش الکتروشیمیایی است.
به عبارت دیگر در این فرآیند در
محلولی که بین الکترود یا قطب الکتریکی و الکترولیت،
یک ناقل الکترونی وجود داشته باشد،
یک واکنش شیمیایی انجام میشود.
در فرآیند زنگزدن، با انتقال الکترونها از آهن به اکسیژن،
این واکنش الکتروشیمیایی آغاز میشود.
الکترولیتها در کنار آب، فرآیند خوردگی در سطح آهن را تسریع میکند
همانطور که در سرمای زمستان به علت نمکپاشی در
سطح جادهها، زنگزدگی در سطوح فلزی وسایل نقلیهای که
در راهها تردد میکنند نیز به مراتب بیشتر است.