Cytoplasm Science

یوکاریوت‌ها تعداد زیادی اندام دارند که 

هر کدام از آنها وظیفه خاصی را بر عهده دارد. 

به جز هسته، هر چه که در فضای سلولی قرار دارد،

 سیتوپلاسم نامیده می‌شود.

میان یاخته یا سیتوپلاسم بخشی از درون‌یاخته است 

که میان غشا و هسته (مواد هسته‌ای) قرار دارد 

و از دو بخش سیتوسل و اندامکهای درون‌یاخته‌ای تشکیل شده‌است.

گاه کلی با همه مرزهای تفکیک شده‌ای که در سلول وجود دارد،

 یک قالب یا بسته سیتوپلاسمی تمام فضاهای موجود 

بین اندامک‌هایی را که بوسیله

 غشای سلولی احاطه شده‌اند، پر می‌کند.

 این سیتوپلاسم زمینه‌ای سیتوزول است.

پس تمام اندامهای دیگر سلول مانند

میتوکندری، شبکه اندروپلاسمی و ...

 در این بخش قرار دارند. 

به بخشی از سیتوپلاسم که خارج از اندام هاست،

 "سیتوزول" می‌گویند. 

سیتوزول بزرگترین بخش درون سلول است

و حدود 54% حجم سلول را در بر می‌گیرد. 

سیتوزول حاوی هزاران آنزیم است که برای کاتالیز کردن گلوکز،

 بیوسنتز، قندها، اسیدهای چرب و اسیدهای آمینه به کار می‌روند.

در سیتوزول مولکولها شکسته میشوند 

تا اندامها بتوانند از آن استفاده کنند. 

برای مثال، قبل از شروع تنفس، 

گلوکز در سیتوزول شکسته میشود

 و سپس به میتوکندری میرود. 

در سیتوزول یک ساختار اسکلتی 

به نام " اسکلت سلولی" هم وجود دارد.

این اسکلت به سلول شکل می‌دهد

 و بسیاری از واکنش های شیمیایی سیتوپلاسم را سازمان دهی میکند. 

علاوه بر این، اسکلت سلولی به حرکت سلول نیز کمک میکند.