گسترش بستر اقیانوس
وگنر و پیروان وی ، با شواهدی که بدست آوردند به این نتیجه رسیدند که
قاره یکپارچه اولیه در اثر فرآیند رانه قارهای شکسته و شکل چند قاره قطعه قطعه شده است.
هر کدام ازاین قارهها نیز مسیر خود را پیموده و به موقعیت کنونی رسیده است.
این پژوهشگران بر این باور بودند که قارهها مانند کوههای یخ شناور
که بر روی دریاهای قطبی با شکافتن دل دریای منجمد حرکت میکنند، بر روی پوسته اقیانوسی در حرکتند.
فرضیه رانه قارهای به رغم شواهد قوی تائید کننده ، به دلیل اشکالهایی که داشت چندان جدی گرفته نشد.
به نظر مخالفان رانه قارهای ، تصور اینکه قارهها بتوانند بر روی لایهای جامد حرکت کنند دشوار است
و به هیچ وجه نمیتوان آن را به حرکت کوههای یخ تشبیه کرد،
چرا که در مثال کوههای یخ ، لایه زیرین مقاومت چندانی در
برابر حرکت اجسام شناور روی آن را ندارد
و به راحتی شکافته میشود. به دلیل اینگونه مشکلات بود که
انگاره قارهای با مرگ آلفرد وگنر برای مدتی به فراموشی سپرده شد.
نظریه هس درحرکت کف اقیانوسها
پس از آن که در سال 1912 وگنر نظریه جابه جایی اقیانوسی را مطرح کرد، بین سالهای 1929 تا 1962 بحثهای موافق و مخالف زیادی با این نظریه در گرفت
تا اینکه هس از حرکت کف اقیانوسها صحبت کرد و گفت
در محل رشتههای میان اقیانوسی ، پوستههای اقیانوسی در حال افزایش است
و همین عمل باعث گسترش آنها و نهایتا جابجایی قارهها میگردد.
سلولهای کنوکسیونی در زیر رشتههای اقیانوسی ، توپوگرافی خاصی را بوجود میآورد
و باعث جریان دمایی زیادی میگردد.
فرو رفتن پوسته اقیانوسی به زیر پوسته قارهای (یا اقیانوسی دیگر)
که در محل گودال انجام میگیرد، باعث میشود که این پوسته به گوشته برسد.
در قسمت عقب گودال اقیانوسی ، یک ورقه از
رسوبات اقیانوسیو کوههای زیردریا به روی پوسته قارهای خراشیده میشود.
در سه دهه اخیر افراد زیادی به اثبات نظریه گسترش اقیانوسها همت گماشتهاند.
بستر دریا یا کف دریا به سطح زیرین آبهای اقیانوسها و دریاها گفته میشود.
بستر و کف دریاها و اقیانوسها معمولاً دارای ساختار مشابهی هستند
و گسترش بستر اقیانوس پدیدهای است که در میانه کف اقیانوسها
و در قسمتی که شیار و پشتههای کف اقیانوسها وجود دارند روی میدهد.
پدیدهای است که در میانه کف اقیانوسها و در قسمتی که
شیار و پشتههای کف اقیانوسها وجود دارند روی میدهد.
در این مکان بر اثر فعالیتهای آتشفشانی پوستههای جدید اقیانوسی تشکیل میشوند
و این پوستهها به مرور پشتههای کف اقیانوس را از خود رانده
و باعث رانش و دور شدن قارهها از هم میشوند.