لاک پشتها دو نوع هستند.
1- لاک پشتهای خشک زی
2- لاک پشت های آبزی .
لاک پشتهایی که در خشکی زندگی می کنند لاک پشتهای معمولی نامیده می شوند.
و بعضی از انواع لاک پشتهایی که در آب شیرین زندگی می کنند
زیست شناسان آنها را لاک پشتهای خوراکی نامیده اند.
لاک پشتهای که در خشکی زندگی می کنند از حشرات ، کرم خاکی و انواع مختلف گیاهان تغذیه می کنند.
و لاک پشتهای که آبی هستند از ماهی ، قورباغه و پرندگانی که نزدیک آب زندگی می کنند می خورند.
لاک پشتهای دریایی گاهی طولشان به 8 پا و وزنشان به 1000پوند می رسد.
لاک پشت غول پیکری در جزایر گالا پا گوس زندگی می کند که طول آنها به یک متر می رسد
و واقعا جانوری بزرگ هستند . این نوع لاک پشتها کاملا گیاهخوارند و هر چه پیر می شوند بیشتر رشد می کنند .
زیست شناسان می گویند آنها می توانند تا 50 سال زندگی کنند.
لاک پشتهای دریائی از پره های که بین انگشتانشان وجود دارد برای شنا کردن استفاده می کنند.
همه لاک پشتها چه دریایی و چه خشکزی در خشکی تخم گذاری می کنند.
آنها در گودالهای که عمق کمی دارد تخم گذاری می کنند
و روی تخمهای خودشان را با شن و یا خاک می پوشانند
و گرمای خورشید به باز شدن تخمها کمک می کند.
ولاک پشتهای کوچکی از زیر خاک و یا ماسه بیرون می آیند و زندگی خود را شروع می کنند.
رتیل نام عمومی خانوادهای ازعنکبوتهای میگالو مورف به نام ترافوسیده است
جانوری است از شاخه بندپایان
شبیه به عنکبوت با شکمی بزرگ و پاهایی کوتاه که احتمالا سم کشنده ای دارد.
رتیل ها بزرگترین نوع عنکبوت ها هستند
و هشت پای معمولا پر مو و دو نیش تفریبا بزرگ دارند
و می توانند خیلی هم سریع بدوند.
برخی معتقدند که
رتیل در قاعده گیره هایی قیچی مانند جلو دهانش دارای غده ای سمی است
و قادر به نیش زدنست ، و بعقیده برخی دیگر وی نیش سمی ندارد
که بیشتر در مناطق گرمسیری و بیابانی یافت میشوند.
تا کنون حدود ۹۰۰ گونه رتیل شناسایی شدهاست.
رتیل، عنکبوت چاق و پشمالویی است که نسبت به سایر عنکبوتها،
ترس بیشتری در مردم ایجاد کرده است.
رتیل به رنگهای مختلف زرد، زرد پررنگ، قهوهای کمرنگ و
خرمالویی تند مایل به سیاه وجود دارد
و پشمهای آن، گاهی خیلی کوتاه و گاهی کمی بلند میباشد.
گزش این حشره، بر عکس آن چه مردم فکر میکنند به
اندازه عنکبوت بیوه سیاه خطرناک نیست؛
حتی در بعضی از نقاط جهان برخی از افراد،
رتیل را به شکل یک حیوان دستآموز نگهداری میکنند.
تمامی گونههای رتیل
شکارچی هستند و بیشتر با استفاده از کمین به شکار میپردازند.
بزرگترین گونه رتیل ها
میتوانند موشها وحتی پرندگان کوچک را شکار کنند.
بیشتر رتیلها برای انسانها بیخطر میباشند
و حتی برخی از گونههای آنها به عنوان جانور خانگی بهشمار میآیند
در حالی که هنوز آمار دقیقی از میزان
آمار مرگ و میر انسانی ناشی از نیش رتیل در دست نیست.
نیش رتیل زهری دارد که گاهی میتواند ناراحتیهای شدیدی در
طی یک دوره چند روزه به وجود بیاورد.
بسته به نوع گونه اندازه آنها از ۲٫۵ تا ۳۰ سانتیمتر متغیر است.
بزرگترین گونه رتیل غول پیکر پرنده خوار است
که در حدود ۳۰ سانتیمتر طول و ۱۷۰ گرم وزن دارد.
این گونه در جنگلهای بارانی آمریکای شمالی یافت میشود.
این نوع رتیل
اغلب ازسوسک ها ،مارها ،مارمولک های کوچک،قورباغه ها ،پرنده ها
و حتی خفاش ها وموش های کوچک تغذیه میکند.