این غدد بر دو نوعند:
1-غدد مروکرین Merocrine :
که مواد آب مانندی از خود ترشح می کنند و به نگهداری و ثبات دمای بدن کمک می کنند.
2-غدد اپوکرین Apocrine :
که دارای ترشحاتی هستند که شامل مواد نیتروژنه و چرب است.
زمانی که این ترشحات خشک می شوند، باقیمانده جامدی از خود به جای می گذارند
و اگر این ترشحات برای مدتی روی پوست باقی بمانند،
باکتری های محیط آلوده شده و بوی زننده ای ایجاد می کنند.
وظایف پوست:
اپیدرم از ورود باکتری ها به قسمت اصلی پوست جلوگیری می کند و
بدن را در مقابل جراحت های فیزیکی ایمن می سازد.
از آن جایی که سلول های این قسمت مرتب از بین رفته و جایگزین می شوند
شکل ظاهری پوست را همیشه با طراوت و تازه جلوه می دهند.
علاوه بر تنظیم دمای بدن، پوست به کمک یک سری مواد شیمیایی
مانند کلسترول و به وسیله اشعه ماورای بنفش سبب ساخته شدن ویتامین D در بدن می شود.
سه گروه سنگ ها عبارتند از:
سنگ های رسوبی-سنگ های آذرین و سنگ های دگرگون شده
سنگ های آذرین:
محصول انجماد مواد مذاب درونی زمین اند که در داخل یا سطح پوسته سرد و تبدیل به سنگ شده اند.
آمیبها گروهی ازتکیاختگان یو کار یوت هستند
که به کمک پاهای کاذب خود قادر به حرکت میباشند.
این نوع از آغازیان معمولاً در خاکهای مرطوب و در آب زندگی میکنند.
آمیب ها یک زیر رده از پروتوزوآ میباشند.
از این واژه برای اشاره به گروه آمیبوزوا (Amoebozoa)
یا برای اشاره کلی به تمامی تک سلولیهایی که با پای کاذب حرکت میکنند
(آمیب شکل ها ) استفاده میشود.
آمیب اولین بار توسط آگوست روزنهوف در سال ۱۷۵۵ میلادی کشف گردید.
کلمهآمیب از ریشه یونانی به معنای تغییر گرفته شدهاست.
حرکت آمیب بوسیله پای کاذب با تبدیل شدن آندوپلاسم به اکتوپلاسم
یا
تبدیل شدن اکتوپلاسم به اندوپلاسم انجام می گیرد.