باتری یا پیل الکتریکی (ولتائیک)
چشمهای از انرژی پتانسیل الکتریکی است که
سایر انرژیها مانند انرژی شیمیایی، نور و
یا ... را به انرژی الکتریکی تبدیل میکند
و این انرژی در قطبهای باتری قابل دریافت است.
انرژی قابل دریافت در قطبهای باتری به ازای
واحد بار الکتریکی را نیروی محرکه الکتریکی
(Electromotive force یا emf) باتری میگویند
و آن را با یکای ولت اندازه گیری میکنند.
قطب مثبت باتری آند و قطب منفی آن کاتد نام دارد.
باتریها برای ذخیره برق به کار می روند
و میزان برقی که هر کدام ذخیره میکنند متفاوت است.
به این میزان ذخیره برق باتری، ظرفیت می گویند.
باتریهای با نوع یکسان از لحاظ
جریان خروجی از آنها با هم مقایسه میشوند
به عنوان مثال باتریهای با نوع 1000mAh و یا 2000mAh .
باتری میتواند انرژی مورد نیاز را برای دستگاه ذخیره کند
تا بتوان از دستگاه بدون نیاز به اتصال به برق استفاده کرد.
باتری یک قطعه شیمیایی است که با استفاده از سلول گالوانیکی (برقی)
انرژی شیمیایی را به الکتریکی تبدیل میکند.
سلول یک قطعه بسیار ساده است که از دو الکترود (آنود و کاتود)
و یک محلول الکترولیت تشکیل شده است.
باتریها از تعدادی از سلول های گالوانیکی تشکیل شده است.
باتری یک قطعه ذخیره سازی الکتریکی هست.
همانطور که تغییرات شیمیایی در باتری انجام میشود،
انرژی الکتریکی ذخیره و آزاد می شد.
در باتریهای قابل شارژ این فرایند میتواند چندین بار تکرار شود.
باتریها صد در صد کارایی ندارند.
مقداری از انرژی باتری در اثر گرما و فعالیت های شیمیایی که
در زمان شارژ و دشارژ انجام می دهد هدر میرود.
ساختمان باتری هر باتری یک مقاومت داخلی (r) دارد.
اختلاف پتانسیل بین قطبهای باتری (v)،
زمانی که جریان I از آن میگذرد،
برابر V=Eemf - Ir میباشد.
فرایند تبدیل انرژی در باتری با گذشت زمان
افزایش مقاومت الکتریکی داخلی یا کاهش انرژی پتانسیل اولیه همراه است.
مقدار مقاومت داخلی به نوع باتری و طرز ساختش وابستهاست.