کبریت به طور عمده از دو قسمت زیر ساخته می شود:
سیستم آتش زن
بخش آتش گیر
سیستم آتش زن یا ایجاد آتش در کبریت شامل دو قسمت است.
سرچوب کبریت که به طور عمده کلرات پتاسیم و کمی گوگرد است.
حاشیه ی کناره ی قوطی کبریت که به طور عمده فسفر قرمز می باشد.
فسفر قرمز به تنهایی دمای اشتعال بالایی دارد
زمانیکه بر اثر کشیدن چوب کبریت به حاشیه ی آن با کلرات پتاسیم قاطی میشود
براثر اصطکاک و گرمای تولیدی از آن با هم ترکیب شده
و حاصل آن گرمای زیاد و انفجار این دو است که از
گرمای تولیدی چوب کبریت نیز که قسمت آتش گیر کبریت است
شروع به شعله ور شدن و سوختن میکند.
واکنش اصلی که بین
پتاسیم کلرات و فسفر قرمز در حالت جامد صورت میگیرد عبارت است از:
10nKCIO3+12Pn -----> 10nKCI+3nP4O10+E
این واکنش مقدار معتنابهی انرژی گرمائی تولید میکند
و در نتیجه چنان دمائی ایجاد می کند که چوب کبریت را مشتعل میسازد .
قوطی کبریت یا جعبهٔ کبریت، جعبه ای ساخته شده از
مقوا است که به دو طرف سطح خارجی آن کاغذی نازک میچسبانند.
طول این جعبه در حدود ۵ سانتیمتر و عرضش در حدود ۳ سانتیمتر میباشد
و ارتفاعش در حدود یک سانتیمتر و نیم است که چوبهای کبریت را در آن میچینند.
دو پهلوی این جعبه سنباده مانند و زبر است،
تا پس از کشیدن کبریت بر آن سطح، کبریت آتش گیرد.
قطعه چوب باریک کوتاه که طولش بطور میانگین در حدود چهار سانتیمتر است
و معمولاً از چوب میباشد و یک سر آن به خمیر کبریت آغشتهاست.
فرایندی است که در آن
مولکولها یا ساختار ذرات تشکیل دهندهی مواد دچار تغییر میشوند که
باعث تغییر در شکل فیزیکی آنها میگردد یعنی طی آن
یک مادهی شیمیایی به مادهی شیمیایی دیگری تبدیل میشود.
سوزاندن به وسیلهی آتش انجام میشود.
فرایند سوختن را احتراق مینامند.
سوختن برخی از سوختها شعلهای را به وجود میآورد که نور و گرما آزاد میکند.
هر مادهای که در طول یک واکنش هستهای یا شیمیایی کنترل شده انرژی آزاد میکند.
سوختهای فسیلی (ذغال سنگ، گاز طبیعی، و نفت) انواع رایج سوختها هستند
که انرژی خود را از طریق واکنشهای شیمیایی که در
هنگام گرم شدن (معمولاً در نقطهی اشتعال) اتفاق میافتد آزاد میکنند.
چوب(چوب کبریت):
شامل مولکولهایی است که از اتمهای متصل به هم کربن، هیدروژن و اکسیژن
(و مقادیر کمتری از عناصر دیگر) تشکیل میشود.
هنگامیکه چوب (چوب کبریت)به اندازهی کافی گرم شود
مانند وقتیکه صاعقه میزند یا کندهای
بر روی آتش در حال سوختن انداخته میشود
این پیوندها شکسته میشوند.
این فرایند که پیرولیز نامیده میشود، اتمها و انرژی را آزاد میکند.
اتمهای غیر متصل یک گاز داغ، با اتمهای اکسیژن موجود در هوا ترکیب میشوند.
این گاز داغ و نه سوخت به تنهایی نور آبی رنگ شبح واری را تولید میکنند
که در پایهی شعله دیده میشود.
اما اتمها به مدت طولانی تنها نمیمانند،
آنها طی فرایندی به نام اکسیداسیون به
سرعت با اکسیژن موجود در هوا ترکیب میشوند.
هنگامیکه کربن با اکسیژن ترکیب میشود دی اکسید کربن را به وجود میآورد
دی اکسید کربن گازی بی رنگ است.
وقتی هیدروژن با اکسیژن ترکیب میشود بخار آب را به وجود میآورد
حتی زمانیکه چوب میسوزد.