فتو علوم

علمی و آموزشی

فتو علوم

علمی و آموزشی

مروری بر روشهای جداسازی مخلوط هت..

روشهای  جداسازی بر حسب 

نوع مخلوط از یک مخلوط به مخلوط دیگر فرق میکند.
در نمودار زیر انواعی از روشهای جداسازی میتوانید ببینید

روش صاف کردن:


از این روش موقعی  استفاده میشود که

 اجزاء مخلوط از نظر

 اندازه ذرات با هم تفاوت داشته باشند.

 مانند :

الک کردن آرد، 

جداکردن شن و ماسه از یکدیگر، 

جداکردن تفاله از چای

مثالهایی مناسب برای  از صاف کردن هستند.

روش سرریز کردن:

وقتی  از این روش استفاده میشود که
 یک جزء از جزء دیگر سبکتر باشد. 
اگر مخلوط آب روغن بی حرکت بماند
 زیرا روغن از آب سبکتر است 
بر روی آب قرار میگرید و میتوان با سر ریز کردن 
و یا با استفاده از وسا یلی مانند 
قیف جدا کننده یا قیف دکانتور میتوان  آنها را از هم جدا کرد.
 

روش تبلور
هدف از تبلور ، جداسازی ناخالصی از اجسام جامد است.
 در این روش ، ابتدا جامد ناخالص را در یک حلال گرم حل میکنند،
 سپس محلول را صاف میکنند. ناخالصیها در فاز مایع باقی میمانند.
 اگر تبلور طی چند مرحله صورت گیرد، به آن تبلور جزء به جزء میگویند.
 در این روش انتخاب حلال از اهمیت بالایی برخوردار است.
 اگر از تکنیک ذوب برای جداسازی ناخالصی از جامد استفاده شود،
 به آن تصفیه ذوب گویند.
این روش در جدا کردن
 ناخالصیهای ژرمانیم و اسید بتروییک کاربرد دارد
 در این فرآیند ، ضریب تقسیم برابر با
 نسبت غلظت ناخالصی در فاز جامد
 به غلظت ناخالصی در فاز مایع است.
روش تقطیر

اگر هدف از تقطیر ، 
جداسازی یک مخلوط به اجزای بالا باشد،
 ازروش  تقطیر ساده برای جداسازی اجزاء استفاده میشود. 
اما اگر همه اجزاء فرار باشند، 
از تقطیر جزء به جزء برای جداسازی استفاده میشود.
 اگر یک مخلوط تولید آزئوتروپ کند، مانند آب و الکل
 نمیتوان از روش تقطیر جزء به جزء ، اجزای آن را جدا کرد.
 برای جداسازی این مخلوط از روشهای تقطیر با بخار آب ،
 تقطیر در خلاء و تقطیر ناگهانی استفاده میکنند.
در تقطیر با بخار آب هیچگاه 
درجه حرارت تقطیر از نقطه جوش آب بیشتر نمیشود.
ترکیباتی نظیر 
تولوئن ، اتیلن ، گلیسیرین و اسیدهای چرب از این طریق جدا میشوند. 
برای جلوگیری از تجزیه مایعاتی که دارای نقطه جوش بالایی هستند 
از تقطیر در خلاء استفاده میشود.
 با کاهش فشار ، نقطه جوش مایع کاهش پیدا می*کند.
همچنین در تهیه آب آشامیدنی از آب دریا و تهیه آب مقطر
نیروگاهها از تقطیر ناگهانی استفاده میشود.
 در این روش مایع بطور مداوم وارد و بخار بطور مداوم خارج میشود.
روش رسوب دادن
نوعی روش جداسازی است که اساس آن اختلاف حلالیت اجسام میباشد. 
یعنی جزیی که حلالیت کمتری دارد زودتر جدا میشود.
 با افزایش نیروی جاذبه سرعت ته نشین شدن افزایش پیدا میکند.
 عمل سانتریفوژ در واقع بر همین اساس است.