نبرد کوسه ماهی چکشی و کوسه ببری در اقیانوس

چرا کوسه ها باید همیشه در حال حرکت باشند؟

کو سه ها از نگاه تصاویر

کوسه اقیانوسی نوک سفید

کوسه اقیانوسی نوک سفید

نام علمی: کارکارینوس لانگیمانوس

در آب هایی دور از جزایر کَت در باهاما.

تعداد بسیار زیادی از کوسه های اقیانوسی نوک سفید

توسط ماهیگیران شکار شده اند

و در سرتاسر دنیا جمعیت شان شدیداً کاهش یافته است.

این جانور دریایی در اقیانوس های آزاد زندگی میکند.

کوسه ها

احتمالاً موفق ترین شکارچیان در طبیعت هستند 

از آب های کم عمیق گرفته

 تا اعماق اقیانوس ها، 

از مناطق استوایی گرم گرفته تا 

آبهای نیمه قطبی بسیار سرد 

و حتی آب های سرد رودخانه ها،

کوسه ها همه جا هستند.

همه ی کوسه ها برای زنده ماندن به

 آبهای شور احتیاج ندارند!

 اگر شما اکثر گونه های اقیانوسی ای را

 که در آبهای شور زندگی میکنند،

 از آنجا بردارید و به جای 

دیگری انتقال دهید، میمیرند.

 اما همانطور که میدانید گونه های مختلفی از

 کوسه در زمین وجود دارد که

حدود ۲۰ تای آنها میتوانند

 در آبهای تازه ی رودخانه ها 

و دریاچه ها زنده بمانند.

کوسة سفید بزرگ

 (Carcharodon carcharias)،

 نمایندة کوسه های حمله ور به انسان ها است.

 بزرگترین گونه ها (معمولاً ماده)

به وزن 1 تا 2 تن و طول 6 متر می رسند.

 دندان ها به صورت مثلثی، اره ای، بی تناسب

و بزرگ بوده وگاهی بیش از 6 سانتی متر طول دارند.

این کوسه ها میتوانند تا 1000 کیلومتر در ماه شنا کنند.

کوسه های خاکستری

(Carcharhinids)

 از بزرگترین و مهاجم ترین کوسه ها هستند

 که 1 تا 3 متر طول دارند.

به عنوان مثال میتوان از

 کوسة ببری

(Galeocerdo cuvier) 

و کوسة نوک سفید اقیانوسی نام برد.

 کوسة ببری

به صورت شناور بوده (پلاژیک) 

و تقریباً هر چیزی را میخورد

 و هم در آبهای کوتاه و هم ژرف دیده میشود.

ژاک کوستو، کوسة نوک سفید 

را خطرناکترین نوع کوسه قلمداد کرده است.

 این گونه، یکی از فراوان ترین انواع کوسه ها بوده

 که سریعاً در حوادث میان اقیانوسی 

 مانند غرق شدن کشتی ها یا

 سقوط هواپیما در آب تجمع می یابند.

از کوسه های مهم دیگر که

 به شناگران و غواصان حمله میکند،

 کوسة گاونری

(Carcharinus leucas) است. 

حملة کوسه ها همیشه برای غذا نبوده است 

بلکه وجود تکانه های فیزیکی و شیمیایی

مانند جانوران تازه کشته شده و آسیب دیده،

 میتوانند جلب نظر کوسه ها را کرده 

و موجب ایجاد پاسخ رفتار تغذیه ای در آنها شوند.

گاز زدن کوسه

به این صورت است که جانوردر

حالت افقی وکمی به سمت بالا قرار میگیرد 

و سر به سوی عقب قرار گرفته و

 دندانهای فوقانی به سوی جلو میل میکنند.

 این وضعیت موجب افزایش اندازة دهان 

و آشکار شدن دندان های تیز تیغ مانند آن میشود. 

پوست بسیار برنده و زبر کوسه نیز موجب ایجاد

 آسیب های گسترده میشود. 

همزمان که کوسه شکار را با 

دندان های خود به چنگ انداخته است، 

آروارة وی کناره های طعمه را بریده

 و منطقة آسیب دیده، جدا میشود.

چنانچه کوسه های دیگر در مجاورت باشند،

 آنها نیز به صورت بازتابی به حمله پاسخ داده

 و الگوی رفتار غذایی دیگر یا 

الگوی دیوانه وارکننده غذایی را از خود نشان میدهند.

در مورد کوسة بزرگ سفید،

 اولین گاز گرفتن جانور بزرگ، با هدف زخمی کردن

 و کشتن و نه خوردن طعمه صورت میگیرد.

 از این رو، این کوسه بعد از گاز گرفتن، 

جانور را رها می سازد تا از خون ریزی بمیرد

 و پس از آن که هیچ خطری او را تهدید نمیکند،

 از طعمة خود بعنوان غذا استفاده میکند.