طول هر شبانه روز پلوتون زمانیکه سیاره ،
یک بار گرد محور خود میچرخد معادل 153 ساعت زمینی است.
روزهای این سیاره بسیار تاریک است.
هر روز روی پلوتون 6.39 روز زمینی طول میکشد.
هر سال روی پلوتون 247.7 سال زمینی به طول میانجامد.
یعنی 247.7 سال زمینی طول میکشد تا پلوتون یک بار دور خورشید بگردد.
از زمان کشف پلوتو در سال 1930،
این سیاره هنوز یک دور کامل به دور خورشید نچرخیده است!
سال 2178 شاهد اولین چرخش این سیاره به دور خورشید باشید!
ابعاد سیاره پلوتو به طور کلی حدود یک چهارم قطر زمین بوده
و حتی از ماه نیز کوچکتر میباشد.
در سیاره پلوتو، میتوانید یخهایی تشکیل شده
از آب و آسمانی آبی را مشاهده کنید؛
درست همانند سیاره خودمان زمین.
بر روی کره زمین، یخ از آب یخ زده تشکیل میشود
اما در سیاره پلوتو، نیتروژن، متان و کربن منوکسید نیز میتوانند
به صورت یک ماده جامد یخ زده ظاهر شوند.
پلوتون بیشتر قهوه ای است.
به نظر میرسد که پلوتون تا حدودی با گاز متان منجمد شده پوشیده شده باشد
و یک جو باریک که بیشتر از متان تشکیل شده داشته باشد.
به خاطر تراکم پایین پلوتون، ستاره شناسان فکر میکنند
پلوتون اصولاً از یخ تشکیل شده.
دانشمندان عقیده دارند
هیچ شکلی از حیات نمیتواند در پلوتون وجود داشته باشد.
پلوتون یک مدار بسیار بیضی شکل دارد.
معنی این حرف این است که فاصله اش از خورشید
در طول گردشش به دور خورشید بسیار متفاوت است.
این باعث میشود که چنان که گفتیم بعضی وقتها
پلوتون حتی از نپتون به خورشید نزدیک تر میشود.
پلوتون همچنین در مسیری مخالف بیشتر
سیارات منظومه شمسی به دور محورش میچرخد.
پلوتون یک ماه بزرگ به نام کارون یا با تلفظی دیگر شارون (Charon) دارد.
دو ماه دیگر آن هم در سال 2005 کشف شدند.
قمر آن ، شارون ،
در سال 1987 بطور تصادفی در رصد خانه مونت پالومار کشف شد.
شارون در مدار همزمانی توسط پلوتون به دام افتاده است
و همواره در نقطهای ثابت گرد آن میگردد.
مدار پلوتون به دور خورشید، میل تندی دارد
و فاصله متوسط آن از خورشید 5.915 میلیارد کیلومتر است
که خورشید از آنجا فقط بصورت ستارهای درخشان دیده میشود.
پلوتون از سنگ و یخ تشکیل شده و اندازهاش کوچکتر از ماه زمین است.
هنگام نزدیک شدن به خورشید جوی رقیق در اطراف آن تشکیل میشود
که با دور شدن سیاره از خورشید یخ میبندد.
مدار پلوتون بسیار طولانی بوده
و بیشتر از سیارات دیگر نسبت به دایره البروج انحراف دارد.
این سیاره هر 248.5 سال یک بار به دور خورشید میچرخد
که در مدت 20 سال از این زمان فاصلهاش نسبت به خورشید
کمتر از فاصله نپتوناز خورشید است.
این مشخصات غیر عادی باعث شده تا بعضی ستاره شناسان ،
پلوتون را نوعی سیارک بزرگ تصور کنند.
پلوتون دورترین سیاره از خورشید بوده ،
کمترین دما را در بین سیارات دارد.
مدار بیضوی این سیاره که 248.5 سال زمینی طول میکشد،
طولانیترین مدار در
منظومه شمسی
است. پلوتون کوچکترین سیاره منظومه شمسی است
و کمترین نیروی جاذبه را دارد.
به گفته یکی از اخترشناسان ، پلوتون تنهاترین
و منزویترین سیاره منظومه شمسی است.
اخترشناس دیگری پس از اینکه نخستین عکسهای تلسکوپ هابل
را از نهمین سیاره منظومه شمسی مشاهده و بررسی کرد، گفت:
"این سیارهای شگفت است.
اگر میتوانستیم با فضاپیمایی به آنجا سفر کنیم،
حقایق شگفت آور بیشتری را در مورد آن کشف میکردیم."
یخچالهای نیتروژنی پلوتو
برنارد اشمیت، مدیر تحقیقات «سی ان ار سی» می گوید:
«یخ معمولی که اینجا روی زمین وجود دارد،
مثلا همه یخچالهای آلپ، در دمای نزدیک به صفر درجه سانتیگراد است.
به همین دلیل، نسبتاً نرم است و جریان پیدا می کند و یخچال میسازد.
اما در پلوتو دمای یخ معمولی حدود منهای ۲۳۰ درجه سانتیگراد است
و این یخ که به سختی سنگ است، رشته کوه میسازد.»
بنابراین کوه های پلوتو از جنس یخ معمولی (آب) است
و به صورت پراکنده تکه های یخ متان نیز در آن وجود دارد.
ضمن اینکه یخچال بزرگی به شکل قلب روی سطح پلوتو از جنس نیتروژن است.