گذاری بر کره ماه

اثر ماه بر حرکت تقدیمی زمین

فقدان ماه اثر پدیده‌ای به نام  حرکت تقدیمی  را بسیار کاهش میدهد. 

همانطوری که میدانید 

زمین در قطبها مقداری پخیدگی دارد (شکل واقعی زمین).

 قطر آن در قطب حدود 21 کیلومتر کوتاهتر از مال استوا میباشد. 

چنین چیزی در نتیجه القای ماده روی زمین (ممان اینرسی) میباشد 

که به توسط چرخش روزانه آن ایجاد میگردد.

 مقداری از ماده زمین در اثر چرخش از قطبها به استوای آن منتقل شده 

و برآمدگی استوایی را بوجود آورده است.

گرانش ماه همانند گرانش خورشید و سیارات سبب میشود که

محور چرخشی زمین را در مخروطی در ظرف 26 هزار سال

با زاویه رأسی در حدود 47 درجه رسم نماید.

 این اثر به حرکت تقدیمی زمین معروف شده است که

 اصلی‌ترین عاملش حضور ماه در مدار زمین می‌باشد. 

اثر ماه بر حرکت رقصی زمین

با آنکه جرم ماه در مقایسه با جرم خورشید و سیارات زیاد نیست،

 نباید فراموش کنیم که نزدیکترین جسم به ما میباشد.

 نیروی گرانشی با مجذور فاصله متناسب است. 

به بیان دیگر این نیرو با افزایش فاصله کم می‌شود. 

اگر ماه نبود حرکت تقدیمی همچنان وجود داشت،

 فقط زاویه رأس مخروط بسیار کوچکتر میشد.

 در حالیکه ماه باعث اثر تقدیمی میشود، 

مسئول رقص محوری  نیز هست.

 یعنی انحراف در حرکت تقدیمی در ظرف 19 سال که 

در نتیجه برخی از ویژگیهای حرکت ماه می‌باشد. 

رقص محوری نیز در صورت نبودن ماه از بین میرود.