اجزای اصلی غشای پلاسما عبارتند از
فسفولیپید، پروتئین و کربوهیدرات.
فسفولیپیدها مولکولهای آمفیفاتیک هستند
که به طور منظم در غشا
به ترتیب قطبیت آنها سازماندهی میشوند:
دو لایه فسفولیپید ها دو لایۀ لیپیدی غشاء را تشکیل میدهند
به صورتی که قسمت قطبی فسفولیپید ها
(سر آب دوست ) به سمت خارجی لایه
و زنجیرهای فسفو لپید غیر قطبی
(زنجیره های آب گریز)
قسمت داخلی غشاء را می سازند.
پروتئین ها را می توان در دو لایه لیپیدی مشاهده کرد.
علاوه بر این، برخی از کربوهیدرات ها به پروتئین ها
و فسفولیپید های سطح بیرونی غشا متصل هستند.
غشای پلاسما و دیواره سلولی یک چیز نیستند.
غشای پلاسما، که غشای سلولی نیز نامیده میشود،
غشای بیرونی مشترک با تمام سلول های زنده،
ساخته شده از دو لایه فسفولیپید،
پروتئین های جاسازی شده و برخی از کربوهیدرات هایاست.
از آنجا که غشاهای سلولی انعطاف پذیر هستند،
در برخی از انواع سلول ها، ساختارهای خارجی
نیز برای حمایت و محافظت از غشا
مانند دیواره سلولی در سلول های گیاهی
و دیواره کیتین برخی از سلول های قارچی وجود دارد.
اکثر باکتری ها دارای دیواره سلولی بیرونی از
پپتیدوگلیکان ها و سایر مواد آلی هستند.