مروری بر انرژی صوتی

انرژی صوتی

 صدا (صوت)،

وقتی تولید می شود که چیزی به ارتعاش (لرزش) درمی آید.

هر چیزی که صدا تولید کند، انرژی صوتی دارد.

به عنوان مثال، انرژی صوتی صدا؛ می تواند شیشه را بلرزاند.

 انرژی صوتی است.

درحالی‌که آونگ از طریق جنبش خود وجود انرژی را اثبات می‌کند،

یک هواپیما زمانی که از روی زمین بلند می‌شود

می‌تواند ثابت کند که انرژی صوتی وجود دارد.

نوعی از انرژی که از طریق ارتعاشات صدا که از

میان یک محیط واسطه عبور می‌کنند

تشکیل می‌شود، به نام انرژی صوتی شناخته می‌شود.

صدا اساساً توسط حرکت یا لرزش یک شی تولید می‌شود،

از این رو، بی‌حرکتی یک شی باعث تولید صدا نخواهد شد.

زمانی که یک شیء نوسان می‌کند،

مولکول‌های هوا در اطراف آن نیز ارتعاش می‌کنند.

این وضعیت به گونه‌ای اتفاق می‌افتد که

هر مولکول به اندازه‌ای حرکت می‌کند که به

مولکول‌های کناری خود در هوا ضربه می زند. 

یکی از نمونه‌های خوب برای نشان دادن انرژی صوتی،

ضربه زدن به ناقوس است.

هنگامی که ناقوس ارتعاش می‌کند،

به مولکول‌های هوا در نزدیکی خود ضربه می‌زند.

این ذرات هم به مولکول‌های هوا که

در کنار آن‌ها هستند ضربه وارد می‌کنند.

این فرایند ادامه پیدا می‌کند

تا این که مولکول‌های هوا به گوش فرد می‌رسند.

در این لحظه، گوش فرد در داخل محدوده ارتعاشات صدا قرار دارد.

تنها آن زمان است که صدا شنیده‌شده و توسط فرد تفسیر می‌شود.

اگر شما یک سنگ که در داخل آب انداخته شده باشد را تصور کنید،

متوجه خواهید شد که امواج شکل می‌گیرند. ما می‌توانیم

این پدیده را با صداها ارتباط دهیم.

این زمانی است که مفهوم فرکانس وارد می‌شود.

هنگامی که ما از نت های فرکانس پایین صحبت می‌کنیم،

این بدان معنی است که ارتعاشات آهسته هستند.

از طرف دیگر، ارتعاشات صدایی که سریع هستند،

نت فرکانس بالا ایجاد می‌کنند.

جدای از این، نویز که بر اثر ایجاد مکرر

امواج صوتی نامنظم ایجاد می‌شود

نیز به عنوان صدا در نظر گرفته می‌شود. 

ذکر این نکته قابل توجه است که سرعت صوت،

به ماده واسطی که در داخل آن

حرکت می‌کند بستگی دارد. گفته می‌شود

که از میان سه شکل اصلی ماده، سرعت صوت در جامدات

از همه بیشتر و در گازها از همه کمتر است.

این به دلیل این واقعیت است که

در رسانه جامد، ذرات نزدیک به هم هستند،

و در مقایسه با سیالات و گازها،

برخورد آن‌ها با یکدیگر راحت‌تر و سریع‌تر است.

در مقابل، مولکول‌های گاز که دور از یکدیگر هستند،

کمترین تمایل برای برخورد با یکدیگر و تولید ارتعاشات صدا را دارند.

انتقال صدا در آب، از هوا سریع‌تر است.

به این دلیل است که موجودات ساکن دریا می‌توانند از

فواصل دور شکار خود را تشخیص داده و با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

علاوه بر ماده واسطی که صدا در آن حرکت می‌کند،

دما هم بر روی سرعت صوت تأثیر می‌گذارد.